Interesse in een lidmaatschap bij Willem III? Mail dan naar ledenopvang@willem3.nl! Zij kunnen je alles over Willem III vertellen. Bovendien is er elke eerste zaterdag van de maand om 12.00 uur ledenopvang op de vereniging, waarbij je o.a. een rondleiding krijgt en de sfeer kunt proeven. Gezien de coronamaatregelen vragen we je hier ook voor aan te melden bij ledenopvang@willem3.nl. Mocht het te druk worden, dan zoeken we er een ander moment bij. Wees welkom!
Meer informatie klik hier!
De schoonmoeder van de patron uit Levanto stelde mij voor om het plaatsje bij nacht te laten zien en dan zou de rit eindigen bij een feest boven op een hoge berg bij Monterosso del Mare, die een prachtig uitzicht biedt op de baai bij nacht. Nu had ik wel vaker gemerkt dat Italianen er een ‘sportieve rijstijl’ op na houden, maar met deze dame deed ik het in m’n broek; met gierende banden nam zij de haarspeldbochten omhoog ondertussen ontspannen keuvelend, terwijl ik mij vastklemde aan mijn stoel. Hoe het kwam weet ik niet, maar zij startte een betoog over de politiek in Italië. Wat ze stemde? Nou, gewoon de MSI (Movimento Sociale Italiano) oftewel de neo-fascistische partij. Terwijl ik nog hierop aan het kauwen was, kreeg ik ook nog uit en te na een lofzang te horen op Musssolini; je kon wel kritiek hebben, maar die man had toch veel goeds gedaan voor Italië, het land was toen in ieder geval veel beter georganiseerd dan nu en de treinen reden op tijd. Gelukkig waren we op het dorpspleintje aangekomen waar het feestje was. Stalletjes met hapjes, bier en flessen wijn omzoomden het plein, dat verlicht was met slingers kleurige lampjes. Uit luidsprekers klonk het overbekende Italiaanse repertoire aan accordeonmuziek. De schoonmoeder bleek het hele plein te kennen en schoof, nadat ze zowat iedereen had begroet met knuffels en omhelzingen, met een fles wijn en wat glazen aan aan een lange tafel met kennelijk allemaal vrienden van haar. Natuurlijk moesten die voorgesteld worden aan de “Hollandse kok”. Ik werd snel opgenomen in de algehele vrolijkheid en elke poging van mij om ook enige flessen wijn te doneren werd verontwaardigd weggewimpeld, want ik was de gast. Toen het weer tijd werd om op te stappen, namen we hartroerend afscheid van iedereen. Mijn blik viel toen op het spandoek bij de ingang van het feestterrein: Festa de l’Unità. Het bleek een feestje van de krant van de Communistische Partij van Italië te zijn.
Bij de rit naar beneden heb ik maar mijn ogen dichtgedaan, want het rijgedrag van de Schoonmoeder was na het nuttigen van wat glazen wijn nog wat losser geworden.
Stracotto (rundvleesragù)
Ingrediënten:
1 kg kalfsnek
Olijfolie
2 rode uien
2 tenen knoflook
2 wortels
2 stengels bleekselderij
1 venkelknol
2 takken bos rozemarijn
4 takjes salie
250 ml Chianti
2 el tomatenpuree
1,5 liter vleesbouillon
Bereiding:
Braad het vlees met 2 eetlepels olie in een passende pan op matig laag vuur aan.
Pel de uien en knoflook, schil de wortels, maak de bleekselderij en venkelknol schoon en hak ze vrij grof om een soffritto te maken (soffritto is een fijngesneden groentemengsel dat meegebakken wordt om smaak aan een saus te geven) – laat dit heel langzaam met het vlees stoven.
Roer de groenten door de pan, bind de rozemarijn en salie bij elkaar, leg het bundeltje in de pan en voeg peper en zout toe. Bak het geheel 20-30 minuten onder regelmatig roeren, tot de groenten karamelliseren, en keer het vlees een paar keer om.
Zet het vuur hoog, giet de wijn in de pan, roer de tomatenpuree erdoor en laat de wijn inkoken.
Giet de bouillon erbij, breng aan de kook en dek de stoof af met deksel. Zet het vuur zeer laag en gaar het vlees ongeveer 3 uur onder regelmatig omkeren en bedruipen, tot het supermals is. Voeg naar smaak peper en zout toe.
Schep het vlees op een snijplank, snijd het in dunne plakjes en schep er voldoende van de saus over om het sappig te houden. Hussel de rest van de saus (zo nodig een beetje verder ingekookt) door vers gekookte tagliatelle en rasp vlak voor het serveren wat parmezaan erover. Je kan het vlees apart houden als hoofdgerecht na de pasta met flageoletboontjes in roomboter met wat vers bonenkruid.
Zondag 12 juli organiseren we, zoals al aangekondigd, de eerste toertocht van dit jaar. Meedoen kan nog! Wel vroeg op, we starten om 8:30, maar de weersverwachting is goed! Kosten € 5 pp, opgeven bij toercommissie@willem3.nl
(zie voor meer info eerder bericht)
Namens de toercommissie, Eilard Jacobs
In Levanto ging ik, als de laatste eters vertrokken waren en het keukenpersoneel had gegeten, met de patron en zijn vrouw vaak wat drinken in een houten strandtent op palen aan de baai van het plaatsje. Daar verzamelden zich vele vrienden, de literflessen wijn gingen rond en als de stemming er goed in zat, trok een in onberispelijk wit pak gestoken heer met panamahoed een gitaar tevoorschijn en begon te spelen en te zingen. We werden onthaald op een Italiaanse potpourri aan volksmuziek en iedereen zong mee. De man was duidelijk zeer populair en als dank kreeg hij van vele enthousiaste gasten wat aangeboden. Tegen sluitingstijd droop iedereen af en de man was ook plotseling op mysterieuze wijze verdwenen. Ik informeerde bij de patron of de man een vriend was van de uitbater van de strandtent, want daar leek het op. Nee, was het antwoord, niemand kende hem verder en het enige wat bekend was, was dat hij elke zomer neerstreek in het plaatsje en dat hij onder de strandtent sliep in een kuil tussen de palen. Na de zomer was hij weer even plotseling verdwenen als hij gekomen was. En altijd onberispelijk strak in het pak. Fare la bella figura, daar gaat het om.
In deze strandtent maakte ik voor het eerst kennis met de limoncello. Een verslavend lekker drankje na het eten. Italianen gebruiken alcohol van 96%, die daar gewoon in de supermarkt te verkrijgen is voor het goddeloze bedrag van 15 euro. Omdat tuttig Nederland deze faciliteit niet verschaft, kan je volstaan met goedkope wodka (Dirck III) wat uiteindelijk niet meer is dan met water verdunde alcohol. Gebruik wel onbespoten citroenen bij voorkeur uit Sorrento of Capri, Amalfi mag ook, maar doe er niet moeilijk over.
Limoncello
1 liter alcohol van 96%
8 forse citroenen
800 gram suiker
1,5 liter water
Of:
1,5 liter wodka
8 forse citroenen
450 gram suiker
300 ml water
Laat de citroenen een uurtje in koud water staan weken. Borstel ze en droog ze af.
Schil de citroenen zo dun mogelijk, alleen het geel kan gebruikt. Het wit van de schil maakt bitter.
Doe de citroenschillen in een weckpot en schenk de alcohol erbij.
Sluit de pot af en zet deze drie weken op een donkere koele plek.
Na deze drie weken breng je in een pannetje suiker en water al roerend aan de kook. Haal de pan van het vuur en laat afkoelen met het deksel erop.
Voeg het afgekoelde suikerwater vervolgens toe aan het mengsel van citroenschillen en alcohol.
Schenk de limoncello in gesteriliseerde flessen en sluit ze goed af. Zet de flessen op een koele donkere plek. Na een week of twee, als je er zolang af kan blijven, is de limoncello op dronk.
Serveer ijskoud uit de vriezer. Als er een terras in de hemel bestaat, dan is dit de huisdrank.
We mogen weer! Voor zondag 12 juli organiseren we een roeitocht via het Gein (ca 30 km). Hoe we het precies gaan doen met alle coronaregels gaan we nog verder uitwerken. We zullen vroeg starten om te grote drukte op het vlot op zondagochtend te vermijden.
Onderweg gezamenlijk aanleggen bij een horecagelegenheid zal ook niet kunnen. De tocht wordt geroeid in Wherries of eventueel C4. Het aantal deelnemers houden we beperkt, dus geef je snel op met vermelding van je roeinivo (de tocht is niet voor beginners) via toercommissie@willem3.nl.
De kosten zijn € 5 over te maken op rekening NL75 RABO 0106 6517 57 tnv R.V Willem III.
namens de toercommissie
Eilard
Geachte leden van Willem III,
De Minister-president heeft gesproken, en overal ratelen de protocol-raderen en wordt er aan nieuwe mogelijkheden gewerkt. Per 1 juli 2020 mogen we, zonder tegenbericht, weer in meermansboten en mag de sociëteit weer opstarten. De kleedkamers en douches gaan weer open en er mag zelfs weer binnen getraind worden. Maar alles onder voorwaarden, waarvan de belangrijkste zijn en blijven:
1. Bij symptomen niet komen.
2. Handen wassen vooraf en achteraf.
3. Op de wal 1,5 meter afstand houden, geen handen schudden, en drukte vermijden.
Wat dit alles feitelijk betekend voor Willem III zijn we aan het opstellen, maar u kunt zich dit voorstellen:
We zullen moeten weten hoeveel mensen en wie er op de vereniging zijn. En er zal een maximum zijn, wat betekent wie het eerst reserveert, het eerst maalt. En het betekent dat u zich moet opgeven voor roeien, voor koffie met appeltaart, voor woensdagavond eten, etc..
Wij zullen hiervoor de formulieren/spreadsheets op de website klaarzetten. En indien u, net als ik, niet zo digitaal bent ingesteld; vraag hulp.
We gaan kijken hoeveel mensen er tegelijkertijd op Willem III aanwezig kunnen zijn. Veel zal gaan op gezond verstand. We gaan regels opstellen, maar zullen onszelf en elkaar eraan moeten houden.
De ergometers zullen zo worden opgesteld dat er 1,5 meter afstand tussen zit. En omdat gecombineerd met de krachtsport er maar weinig personen in die ruimte kunnen zijn zal er in blokken worden getraind door groepen.
De kleedkamers, douches en toiletten gaan weer open, maar omdat ook daar de 1,5 meter afstand gehouden moet worden is de capaciteit aanzienlijk minder. Vraag wordt dus ook om zeker op drukke tijden die ruimtes alleen te gebruiken als het nodig is.
Kortom, wij gaan hard aan de slag om dit alles klaar te zetten, en zullen alles verwerken in het protocol, en de aanwijzingen. Informeert u zich, en bij twijfel: vraag het na!
Wij hebben er ongelofelijk veel zin in weer meer leden te mogen zien op onze mooie club, en ja er blijven vervelende maatregelen nodig. Maar onze core business, het genieten op het water in uw boot naar keuze, staat weer!
Namens het bestuur,
Gerrit Blom, voorzitter
Een met mijn schoonouders bevriend Italiaans echtpaar runde in Levanto (badplaats aan de Italiaanse Rivièra – red.) bij Cinque Terre een hotel-restaurant, La Primavera. Ik bood aan om in mijn vakantie te helpen in hun keuken op voorwaarde dat zij mij de geheimen van de Italiaanse keuken zouden prijsgeven. Ik werd zeer gastvrij ontvangen en voorgesteld aan het personeel; keukenhulp Beppe, enige kamermeisjes en de kelner. De kelner kneep hard in mijn hand en gaf mij een dikke knipoog, die mij wat vettig voorkwam, temeer, omdat hij daarbij iets teveel en te snaaks naar de kamermeisjes keek.
Op een middag was ik bezig met een zending kippen en kippenlever, toen deze kelner binnenkwam. Hij wierp een blik op de in stukken gedeelde kippen en bouten en vroeg; ‘Djost, ame le cosce?’ (Joost, hou je van dijen?). Voorbereid op een platitude zei ik zo neutraal mogelijk maar ‘Ah, si’. ‘Di donne o di galline?’ (van kippen of van vrouwen?). Tja, wat moet je met zo’n conversatie. Enige tijd later bleek dat hij het onderwerp was van een schandaaltje in het toch niet zo grote plaatsje; deze brave huisvader zat met zijn vijftig jaar achter een zestienjarig meisje aan en dat kon men, ook in Italië, toch niet zo waarderen. Het was het gesprek van de dag in het plaatsje en dus ook in de keuken.
Maar goed, verder met de kippenlever, die ik nog moest verwerken.
Eenvoudige terrine van kippenlever.
Ingrediënten:
500 gram kippenlever
200 gram roomboter
3 eetlepels port of cognac
Snuf marjolein
Snuf tijm
Klein laurierblaadje
Witte peper
1 sjalotje
1 klein teentje knoflook, fijngesneden
Zout
Bereiding:
Haal de zeentjes en andere ongerechtigheden uit de levertjes, spoel ze af en laat ze op een keukenpapiertje uitlekken.
Hak de sjalot fijn en fruit die zachtjes samen met de peper, marjolein, tijm, het fijngesneden knoflookteentje en het laurierblaadje in de roomboter, doe de levertjes erbij en laat dit alles 20 minuten op een heel klein pitje gaar worden. De levertjes mogen een beetje rosé zijn. Doe er de port of cognac bij. Haal het laurierblad eruit en pureer met de staafmixer alles tot een homogene massa. Maak af op smaak met een halve theelepel zout.
Stort de massa in een of meer aardewerk bakjes en zet weg in de koelkast. Roer met een vork af en toe de boter die bovenop komt door de terrine heen tot die voldoende opgestijfd is. Dek af met plasticfolie en laat verder 24 uur rusten.
Tip: de terrine verkleurt snel, maar dat doet niets af aan de smaak. Als je op goede voet met je slager staat kan je hem vragen om wat ‘colorosso’ (kleurzout). Dit is een pekelzout, dat verkleuring tegen gaat. Te gebruiken i.p.v. gewoon zout. Het is een toegestane toevoeging bij patés, terrines hammen en worsten en zorgt ervoor dat het vlees zijn mooie rosé kleur behoudt.
Deze terrine smaakt heerlijk op een stukje vers stokbrood of op toast. Bij partijtjes is hij als eerste op.
Tekst Joost Adriaansz
Illustratie: Iris Adriaansz
In de docentenkamer van de school waar ik les gaf, ging het verhaal dat collega A. een gepassioneerd jager was. Vanwege de te verwachten morele verontwaardiging durfde hij daar nooit zo over te vertellen en ontweek elke verwijzing naar de jacht. Ik kon het echter niet nalaten om op een stil moment te vragen, wanneer hij weer ging jagen. Ik bekende daarbij zelf ook wel van een goed stukje wild te houden. Na mijn bekentenis kwam hij los (“oh ja joh, ben je ook zo gek op wild?”) en vertelde dat hij binnenkort in Noord-Holland weer op ganzenjacht ging en dat hij voor mij wel een gansje mee wilde nemen als ik dat zou waarderen. Nou…graag, natuurlijk.
Op een maandag in de docentenkamer na schooltijd, wenkte mijn collega mij schalks naar buiten naar zijn auto achter de school. Daar haalde hij uit de achterbak twee vuilniszakken te voorschijn. Met de besmuikte blik van iemand die vieze plaatjes aan de man probeert te brengen, overhandigde hij mij de zakken met de mededeling dat ik nog wel zelf moest plukken en schoonmaken. Opgetogen over deze buit fietste ik naar huis, waar ik tot grote ontsteltenis van mijn vrouw vier dooie ganzen, twee eenden en een fazant op het aanrecht deponeerde. “Als je dat maar schoonmaakt als ik naar bed ben!” riep ze vol afgrijzen van grote afstand, want zij hield er een ander soort dierenliefde op na dan ik. Dat deed ik dan maar. Mijn beloning voor het moeizame pluk- en uitbeenwerk lag dan ook pas midden in de nacht in diepvrieszakken gereed. Met de veren kon je een tweepersoons dekbed en een pooljas vullen. Voor mijn collega had ik een aantal potten rillette ingemaakt als dank. Die rillette was volgens hem goddelijk, dus hier het recept. Nu heeft wilde gans te weinig vet van nature en moet je een blik ganzenvet apart bij de poelier kopen om e.e.a. in de garen.
Rillette van gans
Ingrediënten:
500 gram wilde ganzenbouten
500 gram ganzenvet
1 wortel
1 ui
4 tenen knoflook
1 takje rozemarijn
5 laurierblaadjes
klein bosje bieslook
1 takje tijm
Handje zwarte peperkorrels
Bereiding:
Snijd de wortel in een paar stukken en pel de knoflook. Doe in een ovenschaal de ganzenbouten met alle kruiden, ui, knoflook en wortel. Smelt het ganzenvet en giet het er over. Zorg ervoor dat de bouten helemaal onder het vet liggen met het vel naar boven. Zet de oven op 130 graden en plaats de schaal in het midden. Na vier uur haal je de schaal uit de oven en haal je de bouten uit het vet. Laat het vet en de bouten afkoelen. Trek het zeer gare vlees in draadjes en doe het in een kom. Giet het vet door een zeef. De kruiden zijn niet meer nodig. Zet je kom met het vlees in een grotere kom met koud water. Giet nu langzaam het gezeefde ganzenvet bij de gans, terwijl je roert tot het een beetje stolt. Voeg zoveel vet toe tot er een consistente, smeuïge massa ontstaat: de rillette. Doe de rillette over in goed schoongemaakte inmaakpotten.
illustratie: Iris Adriaansz
Prachtig weer en enthousiaste jeugd, de eerste instructie liep goed. Het belooft wat voor de volgende instructie lessen, wij kijken er in ieder geval naar uit.
We waren onderweg naar wedstrijden in Gent met een dubbeltwee (de legendarische Bep Stom) op het dak van een veel te klein autootje, toen wij op de ring van Antwerpen werden klemgereden door een politieauto. Een Belgische Bromsnor stapte uit en zei: ‘Awel, ge hebt daar ne zware last op het dak!’
“Dat valt wel mee, hoor, zo’n boot weegt maar 27 kilo”, was mijn geruststellend bedoeld commentaar. Bromsnor liep toen paars aan, want dat scheen hij niet te bedoelen: ‘Awel, meneer, dat steekt meer dan de toegestane twee meter uit!’. Tja, acht meter boot viel niet uit te gummen, maar ik hield me van de domme en keek gemaakt verbaasd naar het schip alsof ik de lengte probeerde te schatten. De gendarme pakte een meetlint ter verificatie van zijn inschatting…meters te lang.
Midden op de ring werd ons toen verboden verder te rijden, waarmee onze deelname aan de Internationale Gentse Roeiregatta op losse schroeven kwam te staan. Na veel soebatten en bellen met de wedstrijdleiding (‘Ja inderdaad, we verwachten nog de twee van “Willem III, Amsterdam’) mochten we dan toch verder rijden onder voorwaarde dat we alleen de binnenweg over St. Niklaas zouden nemen, een kronkelweg die veel meer gevaar opleverde dan de snelweg, omdat in bochten de achterpunt van de boot soms rakelings langs de daken scheerde. Veel te laat kwamen we bij het wedstrijdsecretariaat van de Koninklijke Roeivereniging Sport Gent aan. Daar werden we echter hartelijk welkom geheten en toen we informeerden naar de camping werd er met een gemoedelijke knipoog gezegd dat we onze tent wel naast het vlot voor de club konden neerzetten, dan konden we de volgende dag voor de vroege voorwedstrijd zo uit de slaapzak de boot in. Wel nog even Gent in en genieten van de Gentse waterzooi met een pintje.
Gentse waterzooi
Ingrediënten:
4 kippenpoten
1½ liter kippenbouillon
3 wortelen
1 prei
3 stengels bleekselderij
1 flinke toef peterselie
6 aardappelen
boter
4 dl room
2 eidooiers
peper
zout
Bereiding
Verhit de bouillon. Voeg dan de kip toe aan de bouillon. Laat de kip zo’n 20 minuten sudderen in de bouillon op een matig vuur.
Schil de wortels. Snijd de prei en selderij en de wortels in reepjes en de aardappelen in grove stukken.
Zet een ruime stoofpan op een matig vuur en smelt er een flinke klont boter in.
Stoof de groenten en de stukken aardappel in de hete boter. Zet het vuur niet te hoog en roer regelmatig even om.
Vis ondertussen de gare stukken kip uit de bouillon. Laat ze een beetje afkoelen en verwijder het vel. Voeg de stukken kip toe aan de stoofpot met groenten.
Zeef de bouillon en voeg deze toe aan de stoofpot met kip.
Schenk 2/3 van de room in de stoofpot en roer alles om. Hou de rest van de room even opzij.
Laat de waterzooi nog 10 tot 15 minuten pruttelen op een zacht vuur totdat de stukken aardappel gaar zijn. Peper en zout naar smaak
Neem een schaaltje en doe hier de dooiers van de eieren in. Schenk de rest van de room bij het eigeel en klop het mengsel los met een vork.
Neem de pan met waterzooi van het vuur en roer het dooiermengsel erdoor.
Snipper de verse peterselie fijn.
Serveer de waterzooi in diepe borden en strooi er wat vers gehakte peterselie over.
illustratie: Iris Adriaansz
Rutte kondigde op 21 mei het sporten voor junioren aan met de opmerking: “We vragen lokale sportclubs te kijken naar de mogelijkheden en faciliteiten, zodat zoveel mogelijk kinderen en jongeren de kans krijgen mee te doen (red. met sporten). Dus ook de niet-leden van verenigingen.” En dat is precies wat we als Willem III nu gaan doen!
Binnen de anderhalvemeter economie gaan deze junioren, net als de rest van Willem III, roeien in skiffs en C1. En dat is helemaal niet zo bijzonder want voor junioren is lekker in je eentje ploeteren en ervaren de snelste en leukste manier om het roeien eigen te maken.
In mei en juni kunnen niet-leden tussen 10 en 18 jaar deelnemen aan een kennismakingscursus in de C1 en skiff. Deze instructie wordt per deelnemer twee keer per week gegeven in groepjes van drie tot vijf roeiers en wordt begeleid door (oud) junioren en andere leden die het leuk vinden om hieraan mee te helpen. De ervaren instructeurs uit het coachkader en de junioreninstructie brengen de instructeurs op weg.
WERF MEE!
Deze roeiers werven we via onze grootste ambassadeurs van het roeien: U! Kijk om je heen of er ergens in jouw omgeving neefjes/nichtjes/buurkinderen/vrienden/kinderen/kleinkinderen stil zitten en trek ze achter hun computer vandaan om ze in beweging te krijgen bij Willem III.
HOE WERKT HET
HELP MEE EN WORDT INSTRUCTEUR
Voor dit traject zoeken we natuurlijk enthousiaste instructeurs:
VERANTWOORDING
Op dit moment is door de Corona crisis de natuurlijke toestroom van nieuwe junioren leden (10-18 jaar) behoorlijk opgedroogd. Met dit project willen we dit meer dan goedmaken en zo onze juniorenafdeling gezond houden en zelfs ons ledenaantal te doen groeien.
Daarnaast zien we dit als mogelijkheid om nieuwe concepten uit te proberen, vooral in een tijd waarin veel betrokken coaches het wat minder druk hebben. Het roeiseizoen ligt qua wedstrijden stil.
De junioren roeien vanaf 29 april volgens het protocol wat nu ook geldt voor de mogelijkheid voor alle leden om te roeien in een skiff of C1 vanaf 11 mei jl. .Binnen dit protocol hebben we deze instructievorm getest. Door te werken met kleine groepen van maximaal vijf junioren blijft er genoeg ruimte voor leden om binnen het coronaprotocol te gaan roeien.